Reflections . .

ZAANSE SCHANS - . . met het Jisperhuisje en Biksteen- en slijpmolen de Windhond. Het is de laatste originele biksteenmolen in de Zaanstreek. Vroeger hebben er tientallen, zo niet honderden van dit soort molentjes gestaan. Ze stonden vaak op de achtererven of ergens op een stukje land op een schuurtje. Meestal werden ze door de jeugd gebouwd en bemalen en zo hadden zij hun handeltje in biksteen. De molentjes zelf verschenen in de meest vreemde vormen, de ene was een soort veredelde zeepkist met roeden, terwijl de ander bijvoorbeeld weer een paltrok-model had. De kwaliteit van dit soort molentjes was niet zo best, want de bouw ervan mocht de jongelui niets kosten, evenals het onderhoud. Dat is ook één van de hoofdredenen dat er nog maar één overgebleven is. Biksteen werd gebruikt om messen te slijpen op een speciaal messenslijpplankje maar het vond vooral aftrek als schuurmiddel. Het werd gemaakt van brokken Bentheimer zandsteen; daar was vroeger goed aan te komen want de pelstenen in pelmolens waren ook van zandsteen. Wanneer er dus één versleten of gebroken was wisten de jongelui er goed raad mee. Op zaterdagmiddag als ze net uit school waren, werd het gemalen biksteen van die week langs de deuren uitgevent. Zo’n biksteenbedrijfje zou je kunnen vergelijken met de huidige krantenwijk. Dit molentje is na een grondige restauratie weer volop draai- en maalvaardig.