409 keer bekeken
0
Man en Paard
In een magazine (17 februari 2015)
Straatportretten van Amerikanen maken is niet zo eenvoudig. Ze willen niet echt. Deze aanvankelijk ook niet maar nadat hij had vastgesteld dat ik uit een bevriend land afkomstig was mocht het wel weer.
Erg lang kan je de aandacht van de Amerikaan niet vasthouden. Vraagt hij eerst nog belangstellend hoe het vandaag met je gaat, luistert hij vervolgens al niet meer naar het antwoord. In dit geval moest de aandacht voor de lens concurreren met die voor Astrid, die half achter een rotsblok wat zat te zonnen. Een portie blote huid is een niet alledaagse verschijning in de eenzaamheid van de woestijn.
Dit brengt ons op de vraag hoe belangrijk oogcontact is voor de meerwaarde van een straatportret. Het is best wel belangrijk vind ik. Maar daarom hoeven nog niet alle portretjes zonder oogcontact naar het tweede plan verwezen te worden. Soms komt er een andere meerwaarde voor in de plaats. De verbeelding van het verschil in aandacht tussen mens en dier. "Als ik braaf kijk dan...." tegen "Ja hoor, daar gaan we weer....."
Alle rechten voorbehoudenMeer info tonen
Gebruikte apparatuur
Sony Cyber-shot DSC-R1
Opmerkingen