Skygazer

Staren naar de lucht, bij elke uitademing laat je jezelf wat meer opgaan in de lucht. Zo kun je steeds meer loslaten en ontspannen. De vosjes zijn dan ook vast volledig zen van al dat staren naar de lucht. Zelf hebben we ook een potje staren geprobeerd. Niet naar de lucht maar naar de lege vossenholen. Nou kan ik wel zeggen dat je daar niet zen van wordt. Integendeel zelfs, wij kregen er de slappe lach van. Wie is er nou zo gek om de wekker om drie uur te zetten en vervolgens de hele dag naar een leeg hol te staren. Om ongeveer één uur ’s middags verschenen de fotografen die daar wat vaker komen. Zij kennen alle vossen bij naam, weten hun gewoontes en hoe laat ze ongeveer verschijnen. We hebben onze oren goed te luisteren gelegd, zodat we de volgende keer met wat meer voorkennis op pad kunnen gaan. Om twee uur hielden zij het ook voor gezien. Vandaag zouden de vossen hun jongen niet aan ons laten zien. Wij besloten toch nog even verderop te gaan kijken en ja hoor, deze keer was het raak. Een vosje kwam op ons afgelopen in de verwachting dat wij wat lekkers bij ons zouden hebben. Toen bleek dat dat niet zo was, ging hij er weer snel vandoor. Maar niet voordat we een paar foto’s konden nemen. Direct waren we het lange wachten en staren vergeten. Tevreden en voldaan vertrokken we weer naar huis. Zelfs de lange file kon niets meer aan ons zen gevoel veranderen