Blue bell

Een soort uit de Britse flora. Op het vaste land van Europa kennen we vooral de Scilla non scripta als wilde plant. Vooral bekend is laatstgenoemde van het Hallerbos dat jaarlijks een uitgestrekt blauw tapijt laat zien Een verschil met de Blue bell is de bloem zelf. De non scripta heeft een meer lange kelk en de blue bell een meer brede. Tevens is het loof van de Blue belll wat forser. Het parallel-nervig blad van de non scripta is ook iets minder blauw gekleurd. Soms vind je hier in de natuur nog een soort: de Hispanica Deze is eigenlijk géén echte wilde Scilla maar verwildert snel en gedijt daar goed. De Hispanica lijkt veel op de non scripta maar heeft meer het blauwachtig blad van de Britse variant. Vervolgens kent de Hispanica naast de bekende blauwe kleur ook andere kleurschakeringen. Onderlinge soorten vormen makkelijk hybriden. Alleen via de vegetatieve vermeerdering blijven de homozygote kenmerken behouden. Bovenstaande opname is een aparte. Ik heb geprobeerde een dromerig zweverige sfeer te creëren dmv de hele korte scherptediepte. In feite is er enkel gefocust op de druppel onder het stamperdeel. Deze druppel vertoont de reflectie van de helmknoppen.