Rozenblaadjes

MH 17-Dag vier op een rij twee zwarte dozen een witte tocht… gebed en klokgelui dag vier op een rij de laatste wagens trompetgeschal gestold verdriet en op de plaats rust geplunderde zielen zie je niet terug ‘in t voorbijgaan onder gestrooide rozenblaadjes waar applaus luidt voor een stil vertoon de hoofdrol in een mime zonder titel, zonder loon die laatste vlucht waren zij zich van geen kwaad bewust vakantie vieren: doch in een vloek en een zucht keren zij terug gelabeld komen zij weerom bestemming onbekend hun thuiskomst wordt een wrange ‘klucht’ met 298 vakantieverhalen zonder happy end. ©gerdahulsebos 26-07-2014 PS: dit was de laatste met een gedicht dat ik hier op Zoom plaats ter nagedachtenis aan de inzittenden van vlucht MH-17.