verdronken vlinder

zo te sterven op het water, met je vleugels van papier. zo maar drijven na het vliegen in de wolken drijf je hier met je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragen eindelijk voor altijd ruste en de bloemen die je kuste geuren die je hebt geweten alles kan je nu vergeten op het water wieg je heen en weer zo te sterven op het water met je vleugels van papier (tekst Lennart nijgh )