Vast

Gevangen in een web, even weet je het niet meer de schaduwkant van het leven doet verdomde zeer de hobbels die je nam en nemen moet de lange weg naar rust en voorspoed het donker en het licht kruisen je pad hoe hoog leg jij voor jezelf die lat wees overtuigd en overbrug sta niet stil maar keer terug Het leven lacht je toe en omarmt tussen de oren vrij en je hart opnieuw verwarmt