Oude zielen - spiegel in de tijd

In de stillevens geschilderd in de gouden eeuw wordt gepronkt met verschillende gebruiksvoorwerpen. Ieder stuk vaatwerk, glaswerk of eetgerei staat daarbij symbool voor overdaad, luxe, wijsheid, etc. De voorwerpen werden in die tijd met zorg vervaardigd en uitgezocht door welvarende families. Met dezelfde precisie en aandacht werd vervolgens een compositie gemaakt voor een schilderij, waarbij naast de voorwerpen ook de lichtval en de sfeer ook een belangrijke rol speelde. Over de jaren heen zijn de gebruiksvoorwerpen hun symbolische betekenis kwijtgeraakt. Het bezit ervan is geen luxe of bijzonderheid meer. Door massaproductie is in iedere winkel een groot assortiment beschikbaar voor iedereen. Met gemak worden voorwerpen aangekocht, maar ook weer weggegooid. Een voorwerp wordt vervangen als men er op uitgekeken is of als er een modernere versie beschikbaar van komt. Met het concept “Oude zielen” geef ik de moderne gebruiksvoorwerpen weer de ziel van de oude versie van het gebruiksvoorwerp. Door gebruik te maken van een stuk spiegel wordt de ziel van het oude en het nieuwe aan elkaar gekoppeld. Een spiegel staat daarbij op zichzelf symbool voor bezinning en wordt geacht de ziel of de levenskracht vast te houden.