Holocaust Memorial Miami (3)

Normaal gesproken heb ik het - na alleen voor privégebruik vastleggen - niet zo op het vertonen van kunstwerken van anderen op internet. Het is best mogelijk hoor, als je in staat bent daar een eigen interpretatie aan te geven. Althans naar mijn bescheiden mening. En ook ik maak me daar wel schuldig aan door er bijvoorbeeld meer abstracte beelden van te maken waardoor het kunstwerk als zodanig niet of nauwelijks meer herkenbaar is. Sommige kunstwerken echter nodigen uit om te delen. Omdat ze iets vertegenwoordigen wat mijns inziens nog steeds niet vaak genoeg onder de aandacht gebracht kan worden.(De gevolgen van) het leed dat wij mensen elkaar aangedaan hebben. En nog dagelijks aandoen. Wat ik hier wil delen zijn een aantal foto's gemaakt van het Holocaust Memorial in Miami, Florida. Het monument heeft veel, erg veel indruk gemaakt. Ook nu nog als ik de foto's zie grijpt het me aan. Natuurlijk spelen de plek/omgeving, het moment, de geluiden etc een belangrijke rol en die breng ik niet over met een paar foto's. Toch hoop ik dat er iets van de impact meekomt met de beelden en het verhaal. Het foto's maken was overigens ook iets waar ik daar terughoudend mee was, het zomaar registreren was een raar gevoel alsof het inbreuk zou doen op .... Ja, wat? Ik kan het niet goed onder woorden brengen. Wil je het hele verhaal en deze foto's en nog meer in een keer bekijken dan kan dat op mijn blog op mijn extosite (robvanderpijll.exto.nl) Wil je meer weten en lezen over dit monument, gemaakt door architect en beeldhouwer Kenneth Treister, dat onthuld is in februari 1990, dan kun je uiteraard ook het nodige lezen op hun eigen website http://www.holocaustmmb.org/index.html Rob Foto 3 The Loney Path Wanneer we nu doorlopen komen we, via de Dome of Contemplation met een eeuwig brandende vlam, op het zogeheten Lonely Path. Dit is een zich naar achter toe vernauwende en verlagende tunnel. In de muren de namen van de concentratiekampen. In de tunnel het geluid van kinderen die liederen zingen en naarmate je naar het einde toeloopt hoor je een in volume toenemend gehuil van een kind. Dat is ook het eerste beeld wanneer je aan het einde van de tunnel komt en weer het licht in loopt