Die hond, Allard, die loopt zo de wagen in. Due secondi wachten en hij was weg. Maar het is wel een heerlijke, lekker Italiaanse, straatplaat. Het gaat niet om goed, goeder, goedst. Het gaat om sfeer en emotie en die zitten hier dikker in dan vulling in een calzone.
Bellisimo!!
Due secondi wachten? Ik heb er ook één van [url=https://www.allardteraa.nl/forum/pura1.html]één seconde[/url] later. En inderdaad, na twee seconden stond ie al in het portiek. Voor wat betreft de fotograaf was er dus geen hond meer op straat. ik heb nog wat meer van deze platen geschoten. Mijn probleem is dat geen van deze de sfeer en emotie kunnen benaderen van het moment dat ik had toen ik aan kwam fietsen. Maar afgezien van de hond is die tweede foto eigenlijk ook inhoudelijk beter dan de eerste. Ik word echt oud. Ik weet niet eens meer waarom ik voor die eerste gekozen heb....
Mooi gezegd overigens. Van die vulling in een calzone.
Foto 2 bekeken. De hond is minder aanwezig maar foto 2 is inhoudelijk misschien beter maar foto 1 heeft meer van, wat we zo mooi noemen, het mooie moment.
Allemaal even naar de baby loeren... Geen idee wat daar interessant aan is en benieuwd naar de evolutionaire grondslag hiervan... Zeker een interessant tafereel, vooral door de tergend door midden gesneden hond... Absoluut een foto voor een glimlach, met prachtige expressies en foeilelijke schoenen... :D
Gr.,
Arnold
Dank je voor je mooie beschouwing Arnold. Zeker is dat de scene niet zo mooi op de plaat kwam als toen ik aan kwam fietsen. Ik heb we zeker vijf maal af kunnen drukken voordat ik, voor heel even maar, belangrijker werd dan het engeltje. Die door midden gesneden hond had ik er relatief eenvoudig uit kunnen stempelen. Of dat de foto, als foto, gered zou hebben, dat vraag ik me af.
Naast de schoenen is ook de wat Gummbah achtige verschijning van de bewonderende vrouwen voor mij ook een glimlach waard.
Opmerkingen