wanhopig, troosteloos, verdrietig...............

al deze emoties strijden om voorrang bij mij de laatste tijd en helemaal de laatste dagen..... Vreselijk, wat is er wel gebeurd met ons ooit zo mooie landje..... ik begrijp het allemaal niet. En dan politici die elkaar nu de tent uitvechten omdat ze de verkiezingen willen winnen, alles over de rug van de ander, terwijl we elkaar nu allemaal zo nodig hebben en eensgezind moeten zijn om dat vreselijke virus de baas te worden. Vaccins die er niet genoeg blijken te zijn en waarvan men nu de indruk krijgt dat ze voor ouderen minder goed werken.... enz. enz.... Ik zit zelf al vanaf maart vorig jaar binnen, pas goed op mezelf en mijn omgeving......maar op deze manier twijfel ik eraan of het ooit goed komt, dat er ooit licht is aan het einde van de tunnel............... het is weer overduidelijk geworden in veel opzichten dat de mens maar een heel klein laagje beschaving over zich heeft en dat al heel gauw de ware aard naar boven kan komen, zoals nu.......... sorry mensen, nu even geen grapjesfoto......