372 keer bekeken
0

Ik zit me voor het vensterglas...

9 maart, 2008
Op deze treurige natte zondagmiddag het beeld dat ik door het raam heen zie; het blauwige links is de vitrage... Het gedichtje voluit: Ik zit me voor het vensterglas, onnoemelijk te vervelen; Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen.
Alle rechten voorbehouden
Meer info tonen
Flash fired, auto mode, return light detected · ontbekende flits waarde

Komt voor in