De " eenhoorn"

Dit oude reebokje zag ik op de heide bij ons in de buurt. Vanaf een afstand zag ik voor me twee oortjes boven de heide uitsteken. Op het moment dat hij mijn kant op keek ging ik op mijn knieën achter mijn statief zitten zodat hij mijn silouette niet zou herkennen. Blijkbaar had hem dat nieuwsgierig gemaakt want steeds kwam hij al ruikend met uitgestoken nek naar mij toe, om vervolgens weer bij me weg te lopen. Zijn gewei(tje) is nog slechts één kleine spies en een klein stompje. Door de slijtende tanden en de verandering in de hormonenhuishouding zetten oude bokken ieder jaar een steeds kleiner en lichter op. Iedereen nog bedank voor jullie reactie op mijn vorige foto " schaarse dwaalgast"