Getting all dressed up

De wind huilt en het ochtendlicht heeft ook niet echt zin in. Zonder ook nog maar ergens op te rekenen volg ik de afrastering, plots is ze daar. Snel duik ik terug achter de struik waar ik uit vandaan kwam. Lenzen vliegen in het rond op zoek naar mijn telelens. Zachtjes sluip ik de hoek om. De vos ontrolt zich langzaam, rekt zich heerlijk traag uit en geeuwt nadrukkelijk. Na de wekker herhaaldelijk weggedrukt te hebben, lijkt het nu toch tijd voor de vos om op pad te gaan. Nog even de lippen poetsen en daar gaat ze.