Zo leefden ze in Drenthe

Een plaggenhut of spitkeet is een eenvoudige met heideplaggen bedekte hut. Plaggenhutten waren te vinden in de armste gebieden van Nederland, vooral in Drenthe, Friesland en Overijssel. Ze werden bewoond door de allerarmste arbeiders, niet zelden met grote gezinnen. Een plaggenhut was een zeer eenvoudig bouwwerk. Meestal gedeeltelijk uitgegraven in de grond en zonder zijmuren zodat het dak op grondhoogte begon. Het dak was bekleed met plaggen die uit het omliggende land werden gehaald. Plaggenhutten stonden vaak in veenontginningsgebieden. Daar gold de ongeschreven regel dat een nieuw huis mocht blijven staan als het tussen zonsondergang en zonsopgang was gebouwd en de schoorsteen 's ochtends rookte. De leefomstandigheden waren erbarmelijk slecht. Door de bouwwijze was het vertrek slecht te verwarmen, vochtig en krioelde van ongedierte. Bewoners van plaggenhutten werden dan ook niet erg oud. In 1901 kwam er een woningwet, die bepaalde dat niemand meer in een plaggenhut mocht wonen. Echter vervangende woningen werden slechts in beperkte mate aangeboden. In bijvoorbeeld een dorp als Jubbega-Hoornsterzwaag, duurde daarom nog tot ver in de jaren zestig voordat de laatste plaggenhutten waren gesloopt. Op enkele plaatsen in Nederland kunnen toeristen tegenwoordig overnachten in plaggenhutten.