De ringslang

Nadat de eerste ringslang na het maken van oogcontact er vandoor ging, kreeg ik een tweede kans bij deze. Tussen het riet, plat op de buik, steeds wat dichter naar elkaar toe. Ik werd uiteindelijk getolereerd in zijn domein. Voorzichtig kon ik wat storende omgevingsfactoren voorzichtig verwijderen met een afgebroken rietstengel. Nu was het wachten op de gespleten tong. Van de vele foto's zijn er maar enkele waar deze op stond. Het was het wachten waard. Door het kleine diafragma (f10) en een korte sluitertijd (1/200e) is de belichting niet optimaal maar heeft de kop en tong voldoende scherpte.