Duinparelmoervlinder

duinparelmoervlinder (Argynnis niobe) De duinparelmoervlinder, die in Nederland de grens van zijn areaal bereikt, krijgt het door vergrassing steeds moeilijker. Familie aurelia's (NYMPHALIDAE) Kenmerken Vooorvleugellengte: 23-30 mm. De bovenkant van de vleugels is oranje met zwarte vlekken en stippen. De onderkant van de achtervleugel heeft een gele zweem en de tekening is niet bijzonder contrastrijk. De achterrandvlekken zijn driehoekig. Er bevindt zich een rij kleine witte vlekken met roodbruine rand op de onderkant van de achtervleugel. In de middencel van de onderkant van de achtervleugel ligt een kleine gele of witte vlek waarin vaak (maar niet altijd) een zwarte stip zit. Gelijkende soorten Bij de bosrandparelmoervlinder zijn de achterrandvlekken op de onderkant van de achtervleugel meer rond dan driehoekig; bovendien ligt in de gele of witte vlek op de onderkant van de achtervleugel nooit een zwarte stip. Zie ook de grote parelmoervlinder. Voorkomen Een zeldzame standvlinder die vooral voorkomt in de duinen van Noord-Holland, op de Waddeneilanden en op de Hoge Veluwe. Habitat In de duinen: open duingraslanden en vochtige duinvalleien. In het binnenland: open, droge, schrale graslanden en droge kruidenrijke heide. Waardplanten Diverse soorten viooltjes: in de duinen duinviooltje en hondsviooltje, in het binnenland vooral hondsviooltje. Vliegtijd en gedrag Eind mei-eind augustus in één generatie. De vlinders voeden zich met nectar van verschillende kruiden, waaronder slangenkruid, koninginnenkruid en akkerdistel. De mannetjes maken patruoillevluchten om een vrouwtje te vinden. Levenscyclus Rups: begin april-eind juni. De soort overwintert als ei in de strooisellaag. De rupsen komen in het voorjaar tevoorschijn en zijn geregeld zonnend aan te treffen. Bron vlindernet.nl