Helleborus

De kerstroos (Helleborus niger) Aan het stoeien geweest met low key fotografie. Deze foto is gemaakt met één losse reportageflitser op een standaard. Er is van links naar rechts geflitst. www.deknatelfotografie.nl Voor de liefhebbers nog wat extra informatie over de Helleborus De kerstroos behoort tot het geslacht nieskruid, waartoe ook de lenteroos (Helleborus oriëntalis) behoort. De kerstroos staat bekend als heksenkruid. Etymologie De naam Helleborus is gebaseerd op het Griekse hellein (doden) en bora (voedsel) en betekent dan ook dodelijk voedsel. Kenmerken De kerstroos is een vaste plant van ongeveer 30 cm hoogte. De wintergroene; handvormige bladeren hebben zeven tot negen donkergroene, leerachtige blaadjes, die een paar tanden hebben in hun bovenste helft. De nieuwe bladeren verschijnen samen met de bloemstengels. De plant bloeit met één of een paar witte of roze bloemen. De bloemen verkleuren naar roze na de bevruchting. Na de bloei verschijnt de vrucht, die uit een paar kokervruchten bestaat. De kerstroos komt in het wild voor op de hellingen van de Oostelijke Noord- en Zuidalpen. De ondersoort Helleborus niger subsp. macranthus, die men aantreft in de Julische Alpen (noordoosten van Italië en aangrenzende streek van Slovenië), heeft minder getande bladeren, die soms een metaalglans hebben, en grotere bloemen (doorsnede tot 9 cm). Giftigheid De kerstroos werd beschouwd als zeer giftig door helleborine, een diglycoside dat bitter smaakt. Bij onderzoek in de jaren 70 bleek helleborine echter niet aanwezig in de wortels van H niger. Verdere aanwezige gifstoffen zijn saponine en protoanemonine.