Bijna tot in de hemel

Sta je aan de voet van een forse boom, dan besef je dat je anders bent maar vooral veel kleiner. Geen wonder dat men vroeger bomen vereerde. Ze waren al groot toen je geboren werd en tegen de tijd dat de eeuwige jachtvelden riepen, stonden ze er nog. Bomen wortelden in de peilloos diepe grond onder je voeten, waar de onderwereld huisde en aan de andere kant reikten ze met hun bladeren tot in de hemel. Daar had je goden. Voor beide had men heilig ontzag.