De Waterlelie

De Waterlelie Ik heb de witte water-lelie lief, daar die zoo blank is en zoo stil haar kroon uitplooit in 't licht. Rijzend uit donker-koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart. Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenscht niet meer . . . . Frederik van Eeden Het is mijn lievelingsgedicht en kon er deze zomer eindelijk een beeld bij maken op doorreis in Oostenrijk. Tijdens een vroege ochtendwandeling opeens oog in oog met piepklein vijvertje dat zijn schatten van dichtbij toonde.... Door het gaas heen en met een zeer laag standpunt op de vijvermuur was het mogelijk het oppervlak van het water waar de lelie op ligt vast te leggen zoals ik dat voor ogen had (lelies van boven geschoten gaven me maar geen voldoening)