Tiny & tough

Moerasvioolje (viola palustris) Vanochtend voor zonsopgang op pad gegaan naar mijn vaste stekje. Heerlijk: op zondagochtend heb je daar de wereld voor je alleen. En dat is best bijzonder in de Randstad. Al een paar weken check ik of de moerasviooltjes al bloeien. Donderdag zag ik in het veldje waar ze altijd staan voor het eerst wat nog opgerolde blaadjes verschijnen in het veenmos. Vandaag, na een kwartier het veldje te hebben afgespeurd, vond ik het eerste en ook enige bloempje! Als een soort aanmoedigingsprijs. Op m'n knieën in het koude veenmos dus voor dit bloempje van 1 cm doorsnee. Met bijna bevroren knieën en vingers ben ik na een klein uur huiswaarts gekeerd. Vol energie. De komende week ga ik zeker terug. Hopelijk komt er nog een dag met windstilte en grondmist, of op z'n minst dauw.....