Dankbaar moet je zijn...

Wat een plaat(je)! Geweldig vastgelegd die blikken... Kan me voorstellen dat dit een van je troetelkindjes is...:) grtz Marijke

mooie sfeerfoto. wat een mooie moeder, jong! Die grote witte knuist en dat kleine bruine handje, voel je je dan niet wat gegeneerd daar? Ik weet het niet, ben er nooit geweest, maar wij hebben zoveel en zij zo weinig .... Gr. Brigitte

Hoi Allard, In de vergr. wat ruis te zien komt wss door je oude compact maar dat neemt niet weg dat ik dit een beeldschoon plaatje vind. De gulle lach van mama en dat kleine mooie meisje dat zo vol vertrouwen haar handje in de grote vreemde hand legt, blij met het cadeautje. Vertederend Allard. gr. Carla.

Zo lief naar je lachen kunnen ze alleen daar. Heel pakkend beeld en fraai van licht. Groet Henk

ach wat een lief meisje, die houding, de lieve moeder en lachen ook als er niets meer te eten is, leuk symbooltje met het handjes schudden! de huidskleurverschillen.... prachtig! die grote witte hand om het kleine donkere knuistje heen... kan mij voorstellen oscar, je troetelkindje... en ja Robert Long kon goed zingen, vooral uit het leven...