344 keer bekeken

Geen keus

23 november, 2010

Op de hectische visafslag in het Gambiaanse stadje Tanji kwam ik deze aardige mannen tegen die dag in en dag uit, zeven dagen per week vis op een houtvuur gestookte rookplaat moeten plaatsen. Vis na vis na vis. Keiharde, bijna mensonterende arbeid onder snikhete omstandigheden en dit is iets wat nooit stopt. Werk ligt hier niet voor het oprapen dus keus heeft men niet. De Atlantische oceaan blijkt nog steeds bijzonder visrijk al wordt er hier niet met moderne trawlers gevist maar met simpele houten bootjes. De vangst is er echter niet minder om.

Meer info tonen

Gebruikte apparatuur

Nikon D300

ISO 250 · ƒ/5.6 · 1/2000s · 19mm

Flits uit

Categorie Diversen

Opmerkingen

Sorteren op

Nieuwste
Oudste
Meeste likes

of en discussieer mee!

Marieke45

13 jaar geleden

heel mooi vastgelegd

kovalk

13 jaar geleden

Dat lijkt me inderdaad geen prettig werk Ruud. Prachtig vastgelegd deze noeste arbeid. Ik kan de vis bijna ruiken door de rook op de achtergrond. Mooie scherpe en goede bellichte foto. Gr. Ko

petervanmeurs

13 jaar geleden

Prachtige opname en leerzaam verhaal. Gr. Peter

wimal

13 jaar geleden

mooie opname van het harde dagelijkse leven gr wilma

karnavallen

13 jaar geleden

hoi ruud erg mooi deze opname en een leerzaam verhaal erbij en ja doorgaan maar want ze staan in de rij voor het werk klasse foto gr jos

vissi-darte

13 jaar geleden

Die inkomsten zijn meestal niet meer dan 2 euro per dag. Geen arbo. Geen voorziening bij arbeidsongeschiktheid of ziekte. Geen pensioen. Voor jou tien anderen.... Op zo'n plek een paar dagjes stage lopen zou goed zijn voor westerlingen die vergeten zijn dat je ook nog kunt relativeren. Het lijkt wel of wij hier, politiek gezien, alleen nog maar kunnen investeren in het oproepen van gevoelens van onvrede. Boeiend om te zien hoe netjes en efficiënt ze de vis kunnen "stapelen". Kwaliteit handwerk. Hier een pre op de arbeidsmarkt maar daar een minimum voorwaarde om überhaupt aan een baan te komen. Inzichtelijke foto vanuit een goed gekozen standpunt gemaakt en op een opportuun gekozen moment afgedrukt. De wind stond niet ongunstig i.v.m. de rookontwikkeling en je foto. Groet, Allard

rudy-rudy

13 jaar geleden

Het zou voor sommigen wel goed zijn hier in het land van de korte lontjes wat m.i. mede is onstaan door wanbeleid wat ooit begon in de jaren zeventig. Pappen en nat houden. Deze mannen werkten razendsnel en met een verbazende precisie werd de vis geplaatst. Dat een 'toubab' (blanke) interesse in hun werk toonde maakten ze kennelijk niet veel mee. gr ruud

vissi-darte

13 jaar geleden

Die blanke heeft het het doorgaans na een paar uurtjes ellende wel gezien en wordt dan zoiets als "oostindisch blind". Ik heb het in in India zo vaak gezien hoe snel westerlingen onverschillig worden voor de minder leuke zaakjes die links en rechts op straat zichtbaar zijn.

rudy-rudy

13 jaar geleden

Mij trekt juist het straatleven. Boeiender kan niet. Een reden te meer om altijd individueel te reizen en me niet laten te vervoeren in zo'n touringcar vol met verwende mensen waar ik me vaak nog aan zou ergeren ook. In Gambia zat ik bijv. 17 dagen in een taxi en kon stoppen waar ik maar wenste. Dan zie je pas het echte leven en dat voor een fractie van het bedrag van een zg. groeps reis.

letssee

13 jaar geleden

Ik herken het helemaal, wat je hier vertelt. Ook wij houden van individueel reizen. In Tanji hebben we bijna 2 weken gelogeerd en werden door een paar Tanji-anen mee naar hun compound genomen. Ook jij noemt de taxi. Vanuit Kotu zijn we met een taxi rondgereisd, met chauffeur, die Happy Dad werd genoemd: genieten! Ook ik zou dolgraag zien, dat er (desnoods verplicht) bepaalde jongeren (en volwassenen) eens een paar weken zouden moeten meewerken. Het lijkt me een goede sociale opleiding om in arme landen te zien in welke moeilijke omstandigheden er wordt geleefd. Dan heb je geen reden meer om zelf te zeuren. Ik krijg nu heel veel zin om weer te vertrekken... maar vanaf maandag staat eerst gepland: Griekse eilandjes hoppen. Ook leuk. dus ik doe na vandaag even niet meer mee op Zoom...

rudy-rudy

13 jaar geleden

Neem dan vooral de eilandjes zonder vliegveld.. veel stiller en niet ontdekt. Ithaki gelegen pal (naast Kefalonia) kan ik je in het bijzonder aanraden.

letssee

13 jaar geleden

Deze Ionische eilandjes hebben we een paar jaar geleden met heel veel plezier "gelopen". Doe ik misschien ooit nog wel een keer. Dit maal doen we de kleine Serifos, Sifros en Milos aan. Nooit van gehoord, ik laat me verrassen en we gaan per boot van het ene eiland naar de andere, Ook het onderweg zijn is dan een feestje. En dan lekker twee weken rondzwerven en wandelen.