Leven in Roemenië (5)

Een ouder echtpaar komt terug van het land waar ze aardappelen gepoot hebben. Aardappelen worden net als appels en pruimen ook vaak gebruikt om drank van te stoken. Roemenië is nog grotendeels agrarisch. Wie geen land heeft laat zijn koe uit in de berm, waar ook kippen en ganzen vrij rondscharrelen. Zo idyllisch en sprookjesachtig als het platteland nog is, waar de grond nog met paarden wordt bewerkt, zo troosteloos zijn de grauwe steden en de vervuilende industrie. In het land leven al vele eeuwen Hongaarse en Duitse minderheden en overal wonen zigeuners, in huizen of in plastic onderkomens. Ik heb me steeds volmaakt veilig gevoeld in dit land. Natuurlijk had ik vooraf al veel negatieve verhalen gehoord, o.a. over corrupte politieagenten die je staande houden en boetes opleggen voor vermeende overtredingen. Ik heb daar niets van gemerkt. Wel wordt er in de grote steden gebedeld, soms door oude vrouwen, soms door zigeuners met kleine kinderen. Het gebeurde op relatief kleine schaal. Zoals altijd en overal moet je Palinka (zo iets als graanjenever maar dan tot 60 procent alcohol!) drinken. Vele boeren maken zelf hun drank. Het gaat als volgt: men plukke 100 jute zakken vol met appels. Je bouwt een automotor om tot een soort appelverbrijzelaar. Je plaatst de machine boven een vat van 1 kubieke meter. Via een trechter giet je alle appels (inclusief bladeren, de rotte appels, insecten..) in de machine. Vervolgens wordt alles een papje. Je laat de brij 2 maanden staan in de zon (gisten). In september breng men de vaten naar de schuur waar men met behulp van een stevig vuur en een warmtewisselaar de palinka destilleert. Daarna natuurlijk nog wat pure, zuivere alcohol toevoegen tot de palinka letterlijk brandt in de keel.. Sommigen hebben wel 2 vaten van 1000 liter appelbrij. Goed voor 300 liter palinka. Alleen voor lokaal, eigen gebruik, niet voor de verkoop. Iedere 10 minuten moest er getoast worden op mijn lever.