Ontroerd

Ik liep deze vriendelijke, oude man tegen het lijf in een mooi park ergens in de Turkse stad Konya. Hij zat op op zijn gemak op een bankje compleet met wandelstok onder een boom. Verhalen had hij, in goed Duits, meer dan genoeg o.a. over de jaren die hij in (west)Duitsland werkzaam was geweest en over zijn oudste zoon die hij onlangs had verloren tengevolge van een auto ongeluk. De tranen schoten toen in zijn ogen. Ondanks de stevige en ook wat vochtige hitte was deze man in mijn ogen zeer warm aangekleed maar misschien ervaren wij westerlingen dit soort warmte wel anders. Deze man werkt nog dagelijks hard in zijn moestuintje. Weer of geen weer.