De eerste gedachte die bij mij opkwam, was die van een astronaut in een maanlandschap. Nieuwsgierig en onderzoekend om bij terugkeer de mensheid weer een beetje wijzer en een illusie armer (want: geen leven daarboven) te maken. De maan is zo dood als een pier en al zouden er pieren op de maan leven zouden zij bij het zien van zoveel vrouwelijk been in dit doorschijnende astronautenpak direct onrustig worden.
Een prachtplaat met een uitermate mooie vlakverdeling.
Gr, JC
Hahaha, briljante reactie!
Nu jij het zo zegt zie ik er ineens ook een ruimtevaarder in. Zoals altijd bewonder ik weer je fantasie. Zowel in woord als in beeld. En denk nog steeds met veel plezier terug aan een fijne avond met mooie biertjes in een verrassende stad.
Opmerkingen