Oh, Waterlooplein

Ik liep een beetje door de stad Ik had geen doel, ik deed maar wat En toen ineens, ik stond er weer Als iedere keer Dat ouwe stukkie Amsterdam Waar ik al duizend malen kwam En waar ik altijd weer zal zijn Het Waterlooplein Oh Waterlooplein Oh, Waterlooplein 't Is mooi en lelijk tegelijk Argmoedig en toch ook weer rijk 't is weemoed met 'n scheutje gein Het Waterlooplein Een vogelkooi, een manke stoel Een naaimachine zonder spoel Een oud bureau, 't kost bijna niets Een roestige fiets De koopman zegt 't is echt antiek Je zeurt en pingelt om een piek Zo hoort het ook, zo moet het zijn Op 't Waterlooplein.