SRH 2015-02

Blijdschap en verdriet zit niet ver van elkaar af. Wanneer alles gewoon zo zijn gangetje gaat, beseffen we allemaal niet hoe goed dat wij het hebben. Wij mogen hier in NL blij zijn met onze vrijheid en luxe die wij hebben. Velen op deze aarde hebben dat niet en zij moeten iedere dag weer keihard knokken om te overleven of om de oorlog te ontvluchten. En het brengen van deze boodschap hebben Giel Beelen, Paul Rabbering en Domien Verschuuren dit jaar weer voortreffelijk volbracht. Paul Rabbering werd op een gegeven moment overvallen door verdriet. Hij hield het niet droog toen een jonge Heerlenaar het geld van de bloemen etc, welke waren bedoeld voor de begrafenis van zijn jonge zus (18) en haar vriend, die begin dit jaar tijdens een ongeluk waren omgekomen, kwam doneren. Hij moest toen even weg bij de microphone om dit mooie gebaar en zijn emotie te kunnen verwerken. Ik kan je zeggen dat toen om mij heen de tranen rijkelijk vloeiden. Bijna niemand hield het droog. Wat een geweldig mooi moment......