Una Giornata Particolare

Una Giornata Particolare (een speciale dag) Mei 1938. Buiten loopt Rome uit om een glimp van de ontmoeting tussen der Führer (Hitler) en de Duce (Mussolini) op te vangen. Binnen in een grauw wooncomplex ontstaat een onmogelijke verhouding tussen twee verschillende persoonlijkheden: de huissloof Antonietta (gespeeld door Sophia Loren) met haar fascistische sympathieën, en de intellectuele, kritische radio-omroeper Gabriele (gespeeld door Marcello Mastroianni) die wegens homoseksualiteit is ontslagen. Ze vinden een dag troost bij elkaar en in de liefde. Bovenstaande opname is niet in Rome gemaakt, maar in Perugia. Het is geen 1938 maar 2016. Ik zie de man uit het raam kijken naar de vrouw beneden bij de deur van het wooncomplex. Terwijl ik alle tijd heb om positie te kiezen en te fotograferen (men heeft mij niet in de gaten) komen de beelden uit die prachtige film (en het theaterstuk) naar boven. Dit is een scène vlak voor de eerste ontmoeting tussen Antonietta en Gabriele. Het is mijn interpretatie van een moderne(re) versie van dat verhaal over liefde die sterker is dan welke ideologie ook. Het betreft slechts een interpretatie. De film van Ettore Scola uit 1977 is niet te evenaren. Fototechnisch: de opname lijkt op de één of andere manier scheef te staan. De verticalen zijn echter allemaal uitgelijnd. Naar mijn mening is de bodem voor de deur niet helemaal waterpas... [view full screen]