Workshop landschapsfotografie met de Panasonic Lumix G9

Fred Bisschop (fredbisschop)

Ik was een van de vijf gelukkigen die de kans kregen om mee te doen aan de workshop landschapsfotografie en de nieuwe Panasonic DC G9 te testen. De camera lijkt op een spiegelreflex, maar het is een systeemcamera met een elektronische zoeker. De camera voelt goed in je handen; niet te zwaar, niet te licht en met een fijne grip. Voor de G9 is een groot aantal objectieven leverbaar. Tijdens de workshop heb ik gebruik gemaakt van een standaardzoomlens, een 8-18mm groothoek (omgerekend 16-36 mm) en een 200mm telelens. Thuis op de computer zie je altijd het beste of de foto's goed zijn geworden of niet. Mijn indruk is dat de resultaten weinig of niets onderdoen voor mijn eigen full frame spiegelreflex. En, dat is natuurlijk een groot compliment!

Peter Nolten (pnolten)

Het was een dag met prachtig weer, fel zonlicht en donkere schaduwen, wat een flinke uitdaging was voor de G9. De G9 is mijn eerste kennismaking met een spiegelloze, micro 4/3 camera. Na een korte uitleg over enkele functies en een heerlijke lunch te hebben gehad, werden we losgelaten en was het tijd om te doen wat we het liefst doen: landschapsfotografie. De G9 is een camera waar heel veel mee kan en ik durf te wedden dat als ik langer en vaker met de G9 zou fotograferen, ik beter gewend raak aan de camera en er meer mee kan. Voor een korte fotoshoot is de camera echter te geavanceerd en lastig onder de knie te krijgen. Er zitten heel veel instelmogelijkheden op de camera, de menu's lijken eindeloos.

Remon van der Zwaag (remonvanderzwaag)

De eerste indruk van de camera was goed, hij voelt niet goedkoop aan en ligt goed in de hand. Voor mij had de handgreep iets groter mogen zijn zodat ik niet zo hoef te knijpen. Wat mij erg opviel, was de hoeveelheid draai-druk knoppen die erop zitten. Tijdens het lopen of op een punt waar we allemaal stonden, liep Marcel Kerdijk bij ons langs om tips te geven of om eventueel vragen te beantwoorden over landschapsfotografie. Nadat ik een aantal foto's met de 200mm heb gemaakt, was het de beurt aan de Lumic G fisheye 8 mm f3.5. Wat een leuke lens is dat! Het is naar mijn mening geen landschapsfotografie camera. De reden is, omdat de uiteindelijke kwaliteit van de foto's niet voldoende is en hij mist net even de scherpte als je verder inzoomt.

Deze boom stond prachtig alleen onder een wolkendek met de zon die er net nog door heen schijnt (Leica DG Summilux 12 / f 1.4).

Sylvester Danckaarts (sdanckaarts)

Ik ben niet bekend met de camera en zodra ik hem overhandigd krijg, ben ik aangenaam verrast. De mogelijkheden van de camera zijn eindeloos. Er zijn veel menu opties en functies om de camera naar eigen wens in te richten. De hoeveelheid functies en knoppen maakt de camera geschikt voor de gevorderde fotograaf die weet wat hij wil en bekend is met de basis functies van een camera. De knoppen kunnen naar hartenlust aangepast worden naar persoonlijke voorkeur. De camera is weersbestendig en gebouwd voor prestatie onder zware omstandigheden. Tijdens de test dag had ik helaas niet de tijd om alle mogelijkheden uit te proberen, maar voor een eerste kennismaking ben ik zeer tevreden over de Panasonic Lumix DC-G9 qua gebruik én qua prestaties.

Zandverstuivingen in het Drents-Friese Wold - 1/200, f/9, ISO200

Trijntje Medema (angel66)

Op dit moment fotografeer ik met de Panasonic Lumix DMC-G7 systeemcamera. Je kunt wel zeggen dat ik Panasonic fan ben, vooral door het gebruiksgemak van de camera's en de vele mogelijkheden. Over de kwaliteit van de foto's ben ik zeer te spreken. Toen ik het oproepje zag in de Zoom voor deze testdag, heb ik me gelijk opgegeven. Een unieke kans om deze prachtige camera te mogen testen. Ik had de camera al op mijn verlanglijstje staan als mogelijke opvolger voor mijn G7. Ik ben heel enthousiast over de DC-G9, en zie deze ook wel als vervanger voor mijn G7. De camera is razendsnel met veel mogelijkheden. Favoriet was Panasonic Leica DG Elmarit 200mm f/2.8 Power OIS objectief, bij de schapen heb ik mooie close -up foto's kunnen maken. Ik ben zeer te spreken over de kwaliteit en lichtsterkte. Mooie scherpte en prachtige kleuren.

Gemaakt met de 200 mm. Geweldige lens voor close-up opnames en dieren in het veld.

Review Fred Bisschop

Ik was een van de vijf gelukkigen die op donderdag 7 februari de kans kregen om mee te doen aan een workshop landschapsfotografie en de nieuwe Panasonic DC G9 te testen. De workshop vond plaats in het Nationaal Park Het Drens Friese Wold en met name in en rond het Aekingerzand, een prachtige zandverstuiving.

Nadat de groep compleet was, kregen we uitleg over de camera. Daarna hebben we van een heerlijke lunch genoten en vervolgens hebben we ons naar het Aekingerzand verplaatst.

Fotograferen met de Panasonic Lumix G9

Ieder van ons kreeg een camera uitgereikt. De Panasonic DC G9 is een camera gebaseerd op het Micro Four Thirds syteem dat samen met Olympus is ontwikkeld. De camera lijkt op een spiegelreflex, maar het is een systeemcamera met een elektronische zoeker. De camera voelt goed in je handen; niet te zwaar, niet te licht en met een fijne grip.

We zijn het gebied ingegaan en hebben op verschillende plekken gefotografeerd. We hebben geluk dat het fotogeniek weer is met prachtige luchten. Tijdens het fotograferen moest ik uiteraard even wennen aan de camera, omdat sommige knoppen op andere plekken zitten dan ik gewend ben. Maar, de bediening is op zich logisch en went snel. De G9 is een camera die - gelet op de specificaties - geschikt is voor diverse vormen van fotografie, variërend van opnames met zeer hoge resolutie, bijvoorbeeld voor landschapsfotografie, tot fotograferen met een hoge burst rate wat van pas komt bij onder andere wildlife fotografie.

Verbeterpunten

Omdat onze workshop draaide om landschapsfotografie, heb ik de camera vooral gebruikt op het statief en met een klein diafragma en een zo laag mogelijke ISO. Bij de Panasonic G9 is ISO 100 de laagst waarde. Standaard kun je de ISO instellen tot ISO 200 als laagste waarde. Alleen via het menu kun je alsnog verder omlaag tot ISO 100. Het is te hopen dat in een update ook ISO 100 gewoon simpel via de desbetreffende knop instelbaar wordt. Het liefs zou ik ook nog ISO 50 als mogelijkheid zien.

Dan nog een ander puntje waar ik tegen aanliep. De G9 heeft een mooi, groot lcd-scherm aan de achterkant dat in allerlei posities gedraaid kan worden. Dit is bijzonder handig. Het scherm loopt helemaal door tot aan de onderkant van de camera. Dat betekent dat wanneer je de camera op het statief hebt gemonteerd, het scherm niet meer kan draaien. Dit zou opgelost kunnen worden door het scherm net iets hoger te laten eindigen. Dan kun je, ook als je het statief in een lage stand wil zetten, het scherm nog kantelen.

Al met al kun je zeggen dat het om kleinigheden gaat. Verder is het gewoon een hele fijne camera.

Objectieven

Voor de G9 is een groot aantal objectieven leverbaar. Tijdens de workshop heb ik gebruik gemaakt van een standaardzoomlens, een 8-18mm groothoek (omgerekend 16-36 mm) en een 200mm telelens. Wanneer je telelenzen wilt gebruiken, is de compactheid van de lenzen door het sensorformaat in ieder geval een voordeel.

Net als de camera, vallen de lenzen op door hun degelijke constructie. Dat is mooi, maar het gaat om de resultaten. Die kun je pas goed beoordelen als je de foto's thuis op een groot scherm bekijkt.

De resultaten

Thuis op de computer zie je altijd het beste of de foto's goed zijn geworden of niet. Mijn indruk is dat de resultaten weinig of niets onderdoen voor mijn eigen full frame spiegelreflex. En, dat is natuurlijk een groot compliment! Ook wanneer je een foto achteraf nog wat cropt, zijn de scherpte en de detaillering nog prima. Misschien dat bij hoge ISO-waardes de verschillen met full frame wat groter zijn. Alleen toen ik de schapen die daar liepen met een telelens uit de hand fotografeerde, ben ik naar ISO 800 gegaan. De beeldkwaliteit was bij die waarde nog prima.

Conclusie

Het was een leuke dag en we hebben kennis gemaakt met een fijne, degelijke camera met een goede beeldkwaliteit. Zeker als het gewicht van een spiegelreflex en bij behorende lenzen een punt is, kun je de Panasonic Lumix G9 heel goed als alternatief overwegen. Gezien de specificaties met betrekking tot onder meer de burst rate zou dat ook heel goed voor andere toepassingen dan alleen landschapsfotografie, zoals sport en wildlife fotografie, kunnen gelden.

Review Peter Nolten

Handzame camera

Samen met vier andere Zoomers heb ik de Panasonic G9 mogen uittesten in het Fries-Drentse Wold. Het was een dag met prachtig weer, fel zonlicht en donkere schaduwen, wat een flinke uitdaging was voor de G9. De G9 is mijn eerste kennismaking met een spiegelloze, micro 4/3 camera. Na twee jaar te hebben gefotografeerd met een spiegelreflexcamera, was ik erg benieuwd naar de nieuwe spiegelloze techniek. Vergeleken met de Canon 6D is de G9 een handzame camera die niet zwaar is. Toch is de camera weer niet te licht en is hij goed in balans met de verschillende lenzen die we hebben mogen testen, waardoor de camera lekker in de hand ligt.

Veel instelmogelijkheden

Na een korte uitleg over enkele functies en een heerlijke lunch te hebben gehad, werden we losgelaten en was het tijd om te doen wat we het liefst doen: landschapsfotografie. Nadat ik na een half uur uitproberen alle knopjes door begon te hebben en een deel van de vele instellingen naar mijn hand had gezet, konden we echt beginnen met fotograferen. Zo kun je bijvoorbeeld bepalen welke draaiknop op de body je gebruikt voor de sluitertijd en welke voor het diafragma, zit er een knop voor auto- of manual focus op de body én op het objectief en lijken de menu's eindeloos. Naast de twee draaiknoppen zitten er nog veel meer knoppen op de camera en is het zelfs nog mogelijk om twee compleet andere instellingen voor de gehele camera te kiezen, dat ging mij voor deze test te ver. Door al deze functies is het geen camera voor mensen die niet technisch zijn aangelegd. Je zult echt even de tijd moeten nemen om door te hebben wat er allemaal mee kan. Voor mij had de camera te veel instelmogelijkheden en voelde het gebruik van de camera daardoor niet intuïtief.

Beperkt dynamisch bereik

Het prachtige weer zorgde voor andere uitdagingen. Door het felle zonlicht werd het dynamisch bereik van de camera goed op de proef gezet. Wat al meteen opviel was de moeite die de camera had met het hoge contrast. Het dynamische bereik ligt kleiner dan bij mijn full frame camera. Hierdoor kunnen foto's onder- of overbelicht raken.

Het histogram in de live view modus hielp, maar is te klein en te pixelig om duidelijk af te kunnen lezen wat er nu eigenlijk gaande was. Ook op het uitklapbare schermpje zijn de histogrammen aan de kleine kant.

Uitklapbaar scherm

Zo'n uitklapbaar scherm is dan wel weer echt een redding! Geen gedoe meer met bukken en in rare posities staan om de achterkant van je scherm te zien. Het touchscreen werkt goed en geeft de mogelijk om met één vinger te focussen. Helaas zijn er niet over het hele scherm focuspunten en kun je op deze manier dan ook niet scherpstellen op een onderwerp helemaal aan de zijkanten van het scherm. Daarbij komt dat het scherm wat aan de kleine kant is, waardoor het beeld soms wat vol raakt met verschillende instellingen, wat afleidt van het fotograferen. Natuurlijk is dit een kwestie van wennen en is dit vast allemaal in te stellen op deze multifunctionele camera.

Gevoelig voor ruis

Om met het hoge contrast om te kunnen gaan, grijp ik altijd naar de optie om de foto te bracketen. Na een flinke zoektocht door alle menu's vonden we de bracket instellingen, waar ook weer veel mogelijkheden in zijn. In dit geval kan dit niet handmatig worden ingesteld, wat mij tegen viel. Om het felle licht te compenseren heb ik handmatig een lichtere en donkere foto gemaakt. Vanwege de sterke wind bewoog er zoveel in het beeld dat het samenvoegen van de beelden in de nabewerking niet mogelijk is. Jammer, dan maar werken met de iets onderbelichte foto. Helaas werd al snel duidelijk dat het detail in de schaduwen niet aan mijn verwachtingen voldeed. Voor een volgende keer kan ik hier beter rekening mee houden!

Conclusie

De G9 is een camera waar heel veel mee kan en ik durf te wedden dat als ik langer en vaker met de G9 zou fotograferen ik beter gewend raak aan de camera en er meer mee kan. Voor een korte fotoshoot is de camera echter te geavanceerd en lastig onder de knie te krijgen.

Review Remon van der Zwaag

Donderdag 7 februari mocht ik samen met andere Zoomers de Panasonic LUMIX DC-G9 Testen.

We hebben onder het genot van een bakkie koffie het een en ander uitgelegd gekregen van de vertegenwoordiger van Panasonic over het toestel, waarmee we na de lunch naar buiten zouden gaan om te testen. We kregen op de locatie allemaal een Panasonic LUMIX DC-G9 in onze handen waar ik de Leica DG 12-60/ f/2.8-4.0 objectief als eerste op had.

Hele harde wind veroorzaakte een zandverstuiving, omgezet naar B&W.( Leica DG 12-60/ f/2.8-4.0 lens)

Eerste indruk van de G9

De eerste indruk van de camera was goed, hij voelt niet goedkoop aan en ligt goed in de hand.

Voor mij had de handgreep iets groter mogen zijn zodat ik niet zo hoef te knijpen. Wat mij erg opviel, was de hoeveelheid draai-druk knoppen die erop zitten.

Na dat we allemaal even hebben kunnen stoeien met de camera, zijn we naar de eerste locatie gegaan. Toen we daar aankwamen, heb ik als eerste mijn camera op een statief geschroefd. Als ik landschapsfoto's maak, maak ik gebruik van liveview en de ontspanner op 2 seconden. De liveview functie had ik snel gevonden, de timer was wat meer gezoek. Zodra je het menu opent, zitten er erg veel submenu's onder de functies. Na wat hulp stonden mijn instellingen goed.

Even kijken hoe de Lumic G fisheye 8 mm f 3.5 foto's eruit komen.

Door dat de Panasonic LUMIX DC-G9 een spiegel loze cropsensor met een factor van 2 heeft, is de 12-60mm in werkelijkheid een 24-120mm. In liveview kijk ik ook graag op een histogram die na mijn mening bij de Panasonic te klein is. Je kunt daardoor moeilijker zien waar de pieken zitten. Als je wil scherpstellen in liveview, hoef je alleen maar te draaien aan de ring en dan popt er een klein schermpje op waar je op kunt in en uit zoomen om je focus punt scherp te stellen. Wat ik wel een nadeel vind, is dat de zoom en scherp stel ringen erg dicht op elkaar zitten bij de 12-60mm, waardoor het makkelijk kan gebeuren dat je aan de verkeerde ring draait. Wat wel mooi is, is dat er gelijk een waterpas in het beeld komt, zodat je de camera gelijk mooi recht kon zetten.

Groepsfoto tijdens de uitleg over een fototechniek door Marcel Kerdijk (Lumic G fisheye 8 mm f 3.5).

Na een paar foto's gemaakt te hebben met de 12-60mm wou ik het wel eens met een andere objectief proberen. De Leica DG Elmarit 200mm f2.8 was de opvolger. Het is een mooie, compacte objectief en doordat het een cropcamera is, is het gelijke een 400mm. Door de stabilisator in de body en het objectief kun je uit de hand foto's maken zonder dat de foto bewogen is. Mij is het gelukt op f8, ISO 100 en 1/100 seconden.

Deze boom stond prachtig alleen onder een wolkendek met de zon die er net nog door heen schijnt (Leica DG Summilux 12 / f 1.4).

Tijdens het lopen of op een punt waar we allemaal stonden, liep Marcel Kerdijk bij ons langs om tips te geven of om eventueel vragen te beantwoorden over landschapsfotografie. Nadat ik een aantal foto's met de 200mm heb gemaakt, was het de beurt aan de Lumic G fisheye 8 mm f3.5. Wat een fijn objectief is dat! Hij vervormt als een malle, maar zo leuk om er mee te spelen. Voor landschap vind ik hem minder geschikt, maar voor binnenshuis is hij erg leuk. Het laatste objectief was de Leica DG Summilux 12 / f 1.4. Die komt het meeste in de buurt bij de 16-35mm die ik normaal gebruik.

Groepsfoto bij de schapen (Leica DG Summilux 12 / f 1.4)

Het was wel erg bewolkt, waar af en toe de zon prachtig doorheen kwam schijnen. Het leek meerdere keren te gaan regenen, maar gelukkig is dat niet gebeurd. Ook was er veel wind, waardoor het soms wat moeilijk was om de camera stil te houden, zowel in de hand als op het statief. De Panasonic heeft ook de functie High Resolutie modus. Hierbij maakt de camera meerdere foto's en voegt deze samen tot één foto in de camera. Met de hoeveelheid wind die er stond, kon ik de foto niet maken, omdat de camera niet stil genoeg stond.

Een mooie zonsondergang ging er niet komen, daarom overgegaan naar B&W om de grauwheid tot zijn recht te laten komen. (Leica DG Summilux 12 / f 1.4)

Voordat we naar de laatste locatie gaan voor de zonsondergang foto's, kwamen we nog wat schapen tegen die redelijk stil bleven staan om ze op de foto te zetten. Ik denk dat iedereen daar we even heeft gestaan om snel even wat foto's te maken.

Bij de laatste locatie werd het duidelijk dat we geen mooie, maar een grauwe zonsondergang gingen krijgen, dus zijn we wat eerder naar de auto gegaan. Op de route naar de parkeerplaats kwamen we nog meer schapen tegen en doordat het steeds schemeriger werd kon ik mooi de ISO testen. Tot aan ISO 800 valt de ruis nog wel mee. Na ISO 1600 wordt het een stuk minder, voor nacht fotografie is het oké. Als je het binnen wil gebruiken, omdat er te weinig licht is, zou ik het afraden.

Een mooie zonsondergang ging er niet komen, daarom overgegaan naar B&W om de grauwheid tot zijn recht te laten komen. (Leica DG Summilux 12 / f 1.4)

Conclusie

Plus punten:

- Het is een mooi ontwerp.

- Een goed werkende stabilisatie in de camera

- Duidelijk LCD-scherm

Min punten:

- Een te gevoelige ontspanknop

- Het menu is te omslachtig

- Er zitten te veel functieknoppen op

- Het kantelscherm

Het is naar mijn mening geen landschapsfotografie camera. De reden is omdat de uiteindelijke kwaliteit van de foto's niet afdoende is en hij mist net even de scherpte als je verder inzoomt. Het zou meer geschikt zijn voor vogel-, urban- en straatfotografie. Ik zou hem ook niet als beginnende fotograaf kopen, je moet er wat meer vanaf weten om hem wat makkelijker te bedienen.

Deze schapen bleven zo rustig staan! (Leica DG Summilux 12 / f 1.4)

Review Sylvester Danckaarts

Samen met 4 andere Zoomers kreeg ik een email van Zoom.nl met de vraag of ik de Panasonic Lumix DC-G9 wilde testen. Ik heb geen enkele ervaring met Panasonic camera's en daarom beschouw ik mezelf als een ideaal test persoon.

Op de test dag ontmoet ik de mede-Zoomers en landschapsfotograaf Marcel Kerdijk, die ons met veel enthousiasme verteld over het gebied en wat handige tips geeft. Na de lunch en een korte uitleg over de cameramogelijkheden, gaan we op pad in het Drents-Friese Wold: één van de favoriete plekken van Marcel, en ik begrijp waarom. Het is een heerlijk natuurgebied met veel zandverstuivingen. De wind is behoorlijk krachtig, maar het is droog en half bewolkt. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig voor mooie landschap foto's en een aangename test dag.

De eerste foto van de testdag - 1/160, f/9, ISO200

Ik ben niet bekend met de camera en zodra ik hem overhandigd krijg, ben ik aangenaam verrast. Het is een stevige camera met een magnesium body, die verassend licht aanvoelt.

Alle knopjes lijken op de plekken te zitten die ik gewend ben, maar er zijn ook wat nieuwe knopjes die me niet direct duidelijk zijn. Navraag leert me dat ik zelf kan bepalen welke functie wordt bediend door die knopjes. Handig, maar het vereist enige studie om die in te stellen. Het optie menu zelf is logisch ingedeeld en makkelijk toegankelijk.

Zandverstuivingen in het Drents-Friese Wold - 1/200, f/9, ISO200

De camera bevat een kantelbaar uitklap scherm waar je de live-view kunt bekijken. Het scherm voelt bij het uitklappen stevig aan en dat vind ik prettiger dan op mijn eigen camera. Het ziet er ook een stuk steviger uit en dat geeft vertrouwen. De live-view functie kan op meerdere manieren gebruikt worden. Omdat ik uit de hand schiet, is het nodig om vaak te switchen van live-view modus naar viewfinder. Gelukkig is er een modus beschikbaar die detecteert wanneer je door de viewfinder kijkt, en dan het liveview scherm uitschakelt, en weer inschakelt nadat je hebt afgedrukt.

Als ik eenmaal door de menu's heen ben gegaan en de camera heb afgesteld op mijn voorkeuren, kan de shoot beginnen. Zonder het te beseffen maak ik plotseling een prachtige opname van het asfalt onder me. De trigger van de camera is heel gevoelig en daar moet ik even aan wennen, omdat ik gewend ben om mijn camera met de trigger te focussen en dan pas te schieten. Dat kan hier ook, maar toch maak ik af en toe direct een foto. Na een kwartiertje uitproberen heb ik het onder de knie.

Een panorama van 5 foto's van het Aekingerzand - 1/250, f/9, ISO200

Ondertussen is de wind in kracht toegenomen. Het zand stuift woest op en ik besluit in het hart van de actie te gaan liggen om een goede hoek te krijgen. Als landschapsfotograaf verwacht ik van een camera dat ik er goed gebruik van kan maken onder moeilijke omstandigheden. Na een paar minuten in een ware zandstorm gelegen te hebben schuil ik achter een boom om te kijken of er zand tussen de knopjes is gekomen maar dat is gelukkig niet het geval, de knopjes zijn goed afgedicht om dit te voorkomen.

Later op de dag trekt de hemel bijna helemaal dicht en ben ik gedwongen om de ISO te verhogen. Ik ben benieuwd welke prijs ik hiervoor moet betalen in de kwaliteit van de foto's.

Twee van de prachtige schapen van het Aekingerzand, vanuit laag perspectief geschoten - 1/125, f/4.5, ISO250

De rest van de test dag verloopt voorspoedig en veel te snel verzamelen we weer bij de auto's. We halen de geheugenkaartjes uit de camera's en gaan huiswaarts na een leuke en gezellige dag.

Eenmaal thuis gekomen importeer ik de foto's vanaf het geheugenkaartje. Omdat ik gekozen heb voor 'schieten uit de hand', heb ik een flink beroep gedaan op de stabilisatie functie van de camera en bij het reviewen van de foto's valt me direct op dat dit prima voor elkaar is. Ook de foto's met een hogere ISO-waarde zijn goed scherp en de ruis valt bijzonder mee.

Eén van de prachtige schapen van het Aekingerzand, vanuit laag perspectief geschoten - 1/125, f/4.5, ISO250

Conclusie:

De Panasonic Lumix DC-G9 is een lichte maar stevige camera die goed in de hand ligt. Voor mensen met kleine handen is het goed te doen om vanuit de grip bij alle belangrijke functies te kunnen komen. De camera is weersbestendig en gebouwd voor prestatie onder zware omstandigheden.

De mogelijkheden van de camera zijn eindeloos. Er zijn veel menu opties en functies om de camera naar eigen wens in te richten. De hoeveelheid functies en knoppen maakt de camera geschikt voor de gevorderde fotograaf die weet wat hij wil en bekend is met de basis functies van een camera. De knoppen kunnen naar hartenlust aangepast worden naar persoonlijke voorkeur.

Tijdens de test dag had ik helaas niet de tijd om alle mogelijkheden uit te proberen, maar voor een eerste kennismaking ben ik zeer tevreden over de Panasonic Lumix DC-G9 qua gebruik én qua prestaties.

Uitdagende omstandigheden voor de Panasonic camera - 1/125, f/9, ISO3200

Review Trijntje Medema

De workshop

Toen ik het oproepje zag in de Zoom voor deze testdag, heb ik me gelijk opgegeven. Een unieke kans om deze prachtige camera te mogen testen. Ik had de camera al op mijn verlanglijstje staan als mogelijke opvolger voor mijn G7. En een dagje Zoom/Panasonic met andere enthousiaste fotografen is altijd leuk!

Donderdag 7 februari 2019 - de testdag! Perfect geregeld: leuke mensen, heerlijk eten, mooie locatie (Nationaal Park Drents-Friese Wold) en fotograferen, wat wil je nog meer?

Landschapsfotograaf Marcel Kerdijk was erbij om ons advies te geven. Iedereen kreeg een Panasonic LUMIX DC-G9 uitgereikt en kon met een objectief naar keuze aan de slag. Voor ons als deelnemers een snoepwinkel aan kwaliteits-objectieven! Voor elk wat wils.

Met de 35-100 mm gemaakt - de zandduinen en het mooie licht en mooie kleuren.

De camera

De camera voelt voor mij gelijk heel vertrouwd, omdat ik Panasonic gewend ben. De camera ligt heel fijn in de hand. Voelt degelijk en robuust aan. Het is niet de lichtste camera, wat voor het stabiel houden juist wel fijn is. De instellingen zijn voor mij ook makkelijk, omdat ik het menu al ken. Maar, ook als je nog niet bekend bent met Panasonic, werkt het heel intuïtief (makkelijk en overzichtelijk). En wat opvalt bij de G9: er zijn meer instelknoppen op de camera zodat de belangrijkste instellingen makkelijk en direct gemaakt kunnen worden. Het extra LCD-schermpje bovenop is een goede aanvulling. Heel fijn dat ook deze camera het volledig draaibare touchscreen heeft. Erg handig als je onder lastige hoeken wilt fotograferen. Het scherm heeft een hoge resolutie en een prachtige weergave van de foto. Wat ook erg mooi is, is dat je achteraf op de camera het scherpstelpunt kunt aanpassen! Het valt me direct op hoe snel de camera reageert, de ontspanknop gaat razendsnel en scherpstellen ook. Erg fijn is de beeldstabilisatie in de camera en in de objectieven. Hierdoor kun je gemakkelijk uit de hand fotograferen, daar hou ik van! Door de hoeveelheid knopjes en draaiwieltjes is het soms wel lastig om de juiste mogelijkheden te vinden, maar dat went snel. De 20.3 megapixel sensor geeft een hoge beeldkwaliteit, veel detail en weinig ruis. Deze camera is zeer geschikt voor de enthousiaste gevorderde fotograaf die meer wil. En de camera is onder extreme omstandigheden te gebruiken, de body is spatwaterdicht en stof- en vorstbestendig tot -10 graden celcius.

Gemaakt met de 200 mm. Geweldige lens voor close-up opnames en dieren in het veld.

Objectieven

Als eerste heb ik de LEICA DG Vario-Elmarit 8-18 mm F2.8-4.0 ASPH getest. Voor mij erg wennen, wat je er mee kunt. Dit objectief is zeer geschikt voor landschapsfotografie. Mooie weergave en details. Het objectief heeft een mooie bolling en een fijn bereik. Ik heb wat foto's van het meertje met de wolkenlucht gemaakt. De kleuren zijn erg mooi.

Daarna mocht ik de LUMIX G X Vario 35-100 mm F2.8 II ASPH gebruiken. Een fijn objectief voor diverse doeleinden, details en inzoomen gaat perfect. Toch ging het niet zoals ik graag wil, maar dat komt door mijn beperkte technische kennis.

Favoriet was Panasonic Leica DG Elmarit 200mm f/2.8 Power OIS objectief, bij de schapen heb ik mooie close -up foto's kunnen maken. Het objectief is zwaar, maar je kunt deze goed vanuit de hand gebruiken. Ik ben zeer te spreken over de kwaliteit en lichtsterkte. Mooie scherpte en prachtige kleuren. Dit objectief zou ik graag ooit willen kopen.

Als laatste heb ik de Panasonic Leica DG Vario-Elmarit 12-60mm f/2.8-4.0 ASPH Power OIS objectief mogen testen, een zeer veelzijdige lichtsterke lens, met een goed bereik. Fijn in het gebruik. Mooie standaard zoomlens met een goede kwaliteit.

Gemaakt met de 12-60 mm. Het was toen al te donker om goed uit de hand te fotograferen. Ik vond de houding van de schapen vooral leuk en liefdevol. Fijne all-round zoomlens.

Conclusie

Ik ben heel enthousiast over de DC-G9, en zie deze ook wel als vervanger voor mijn G7. De camera is razendsnel met veel mogelijkheden. Enige jammere vind ik dat de "Scene" (oa. Zonsondergang, landschap, sport, bewegende dieren enz.) instellingen ontbreken, maar dat is ook meer voor de minder geoefende fotograaf bedoeld en daarom waarschijnlijk weggelaten. Mijn verwachtingen over de G9 waren hooggespannen en die zijn grotendeels waargemaakt. Ik ben zelf de beperkende factor, omdat ik niet zo technisch ben en meer op gevoel fotografeer. Een paar uur testen is voor mij te kort om me er goed in te verdiepen. Ik zou graag nog een keer langer willen oefenen met deze topcamera. Waarschijnlijk ga ik de G9 een keer huren zodat ik in alle rust kan proberen. Hartelijk dank dat ik mee mocht doen. Het was een geweldig leuke middag.

Met de 8-18mm groothoeklens gemaakt bij het meertje. De ene in zwart-wit, zodat de contrasten mooi zichtbaar zijn. De andere in kleur in verband met de mooie lucht.