Spinnenkopmolen de Wicher.

Op het eerste gezicht lijkt een Spinnenkop op zijn in West-Nederland voorkomende grote broer, de Wipmolen. Daar is hij waarschijnlijk ook uit ontstaan, maar door zijn geringe grootte en andere bouwconstructie is hij toch wel een eigen leven gaan leiden in Noord-Nederland. Wipmolens zijn vaak bewoond en hebben soms een wieklengte van wel 27 meter. Rond de eeuw wisseling werden veel kleine polder samengevoegd tot een grote polder of waterschap. Veel molens werden afgebroken en vervangen door een grote molen of stoomgemaal. Zo zijn er nog maar 30 van de Spinnenkopmolens overgebleven, bijna allemaal in Friesland. Ook in de Weerribben verging het de molens niet anders. Rond 1920 werd het Stroïnkgemaal op de dijk tussen Blokzijl en Vollenhove gebouwd, waarmee het lot van de watermolens was bezegeld. Een voor een werden ze afgebroken; als laatste verdween de Spinnenkopmolen aan de Hoogeweg in 1943. Toen was het stil en zwaaiden er geen wieken meer door de lucht in do omgeving. In 1980 ontstond het idee bij de toenmalige Stichting Vrienden van de Weerribben om de molen aan de Hoogeweg weer te herbouwen, Staatsbosbeheer nam deze taak op zich en met begeleiding van een molenbouwbedrijf en eigen personeel werd er in twee jaar een complete maalvaardige molen gebouwd, waarbij Hans Elzenaar als molenaar werd aangesteld. Op praktisch dezelfde plaats als z'n voorganger, zwaaiden in 1982 na 40 jaar, de wieken weer door de lucht. Als eerbetoon aan de toenmalige natuurbeschermingsconsulent Ir Wicher L, Jansen heeft de molen de naam "De Wicher" verkregen. 12 mei 2024. Groetjes Bob