Xena

Mijn vader fotografeerde vroeger heel veel en dus liep ik hem al op jonge leeftijd achterna met een camera. Het overlijden van mijn moeder in 2005 en het overlijden van twee familieleden kort daarop hebben ervoor gezorgd dat ik serieuzer met mijn fotografie ben geworden. Een familielid in Australië kon niet bij het afscheid aanwezig zijn en zo heb ik ondervonden dat fotografie mensen dichter tot elkaar kan brengen. Ik heb inmiddels de basisopleiding aan de fotoacademie gedaan en daarna diverse vervolgcursussen. Hopelijk is dit te zien en spreken mijn foto's je aan. Uiteraard is alle opbouwende kritiek van harte welkom. Groet, Diana alias Xena