Westertoren

De toren van de kerk is beroemder dan de kerk zelf. Allereerst omdat de Westertoren goed vanuit de omgeving is te zien, en daarom veel is bezongen en beschreven (bijvoorbeeld in het dagboek van Anne Frank, die het carillon van de toren vaak hoorde vanuit haar onderduikadres vlakbij aan de Prinsengracht). De toren staat vlak naast de Jordaan, de bekende volkswijk in de binnenstad van Amsterdam. Vanaf de toren heeft men uitzicht over de wijk. De bijnaam van de Westertoren is "Lange Jan" of "De ouwe Wester". Het ontwerp wordt toegeschreven aan Hendrick de Keyser. Het is de hoogste kerktoren van Amsterdam (85 meter) en hij is in de zomermaanden tot aan het eerste balkon te beklimmen. De spits met de keizerskroon is van 1638 en bevat klokken van François Hemony. De toren wordt bekroond met de keizerskroon van Maximiliaan. Er is geen relatie tussen deze keizerskroon en de Keizersgracht. Tot 2006 was de keizerskroon goudgeel van kleur. Tussen februari 2006 en mei 2007 werd de toren gerestaureerd en was deze niet toegankelijk voor het publiek. Tijdens de restauratie is de Westertoren voorzien van een historisch verantwoord kleurschema. De meest opmerkelijke restauratie is de blauwe kleur van de kroon. In het verleden is deze kroon echter ook blauw geweest. De kroon ging in het Rembrandtjaar 1906 namelijk van blauw naar geel en ging honderd jaar later, in het Rembrandtjaar 2006, weer terug naar het oorspronkelijke blauw. Op 10 mei 2007 is de toren met een concert feestelijk heropend. De locatie van de Westertoren was ook het ijkpunt voor de Amsterdamse Tijd, de officiële tijd van Nederland van 1909 tot 1937. Bron: Wikipedia