Hertogin van Brabant anno 1838

Als vervanging van een in 1836 afgebrande standerdmolen werd voor A. Manders de huidige molen gebouwd. Tijdens de laatste oorlog bood de molen plaats aan onderduikers. In 1947 werd het malen gestopt. Een dieselmotor nam het werk van de wind over, waardoor de molen in verval raakte. In de jaren 1953-54 werd de molen door de fa. Dirkse uit Mijnsheerenland gerestaureerd en kon er weer worden gemalen. In 1969 kwam de molen stil te staan met de vestiging van een sociëteit. Thans staan de roeden al jaren kaal en is ook de omgeving er sterk op achteruit gegaan. Het binnenwerk en ook de kap verkeren echter nog altijd in behoorlijke staat. Wèl was de staat van de voeghoutkoppen zo, dat overwogen werd, de roeden te strijken. De molen kent enige bijzondere constructies: de kruivloer is uitgevoerd in beton (vermoedelijk sinds 1953) en de pen van de bovenas is, zeer zeldzaam, nog van hout, met metalen schenen.