Basiliek van Koekelberg

Bedankt voor de reacties op mijn vorige foto's. De Basiliek van het Heilig-Hart van Brussel, die door de Brusselaars gemoedelijk 'basiliek van Koekelberg' genoemd wordt, is de jongere zus van die van Parijs. Geïnspireerd door deze is ze ook gewijd aan de vroomheid van het Heilig-Hart. Het plateau van Koekelberg, dat Brussel overheerst, was al in het oog gesprongen van Leopold I die het voornemen zou gehad hebben om er de koninklijke residentie te bouwen. Maar het was Leopold II die er een plechtige dreef wenste aan te leggen die zou leiden naar een pantheon van de Belgen. Sporen hiervan zijn nog te vinden langs de 's Landsroemlaan en de Pantheonlaan die grenzen aan deze site. Dit weinig godsdienstige project viel niet in de smaak van de katholieke burgerij die aan de macht was en het was – zegt men - in 1902 dat de vorst na het bezichtigen van het bouwterrein van de "Sacré-Coeur" van Parijs zich inbeeldde om Brussel te verrijken met een nog grotere nationale basiliek. Terwijl Horta en de "art nouveau" zegevierde, vertrouwde deze bouwkoning het ontwerp van een neogotisch gigantisch gebouw aan Pierre Langerock, die nochtans minder visie had in architectuur dan in andere domeinen ; een peperduur project waartegen de ministers zich verzetten. De monarch had het voornemen om zijn project te realiseren met zijn privékas die rijkelijk voorzien was door de privé kolonie, om zijn project te realiseren de Onafhankelijke Staat Congo. Hij had evenwel de tijd niet meer en zijn dood in 1909 stopte zijn project waarvan hij de eerste steen had gelegd op 12 oktober 1905. Het einde van de oorlog in 1918 deed het idee weer opleven van een meer bescheiden votiefbasiliek, gefinancierd door openbare inschrijving. De werken werden hervat in 1926 op de al bestaande funderingen. Deze keer was het Albert Van Huffel die de plannen ondertekende, die de durf van Bauhaus en de Deutscher Werkbund met een meer conventionele neonbyzantijnse stijl combineerde. Het gebruik van gewapend beton bezet door bakstenen en terracotta verminderde aanzienlijk het budget. Ongelukkigerwijs vertraagde de grote depressie in de jaren 1930 gevolgd door de Tweede Wereldoorlog de bouw en alhoewel de plaats voor de eredienst werd ingewijd op 14 oktober 1951, gingen de werken slechts gestaag vooruit dankzij jaarlijkse collecten in alle kerken en katholieke scholen van het rijk ; ze eindigden slechts in 1970. Kwatongen insinueerden dat de kerkwijding van deze monsterachtige banketbakkersarchitectuur beter had gepast bij Sint-Honoré dan bij het Heilig-Hart. Uit spot werd gesproken van "de Koekelique van Basilberg". Maar dat neemt niet weg dat dit gigantisch gebouw de vijfde grootste kerk is van de wereld : 141 m lang, 107 m breed en 100 m hoog en het grootste art-decogebouw ter wereld.