Tragische architectuur

De Belgische kust staat volgebouwd maar is daarbij verstoken van echte architectuur. Of is net de tragiek van de negatie van de architectuur een architectuur an sich geworden. Een beeld vanop de pier van Blankenberge geeft alvast een gevoel van dramatiek, tragiek, mistroosting maar tegelijk herkenbaarheid en gemoedelijkheid. En heeft architectuur niet net als doel om ons te vervoeren in emotie...?