Het Steen

Het Steen, het oudste bewaarde gebouw van Antwerpen, werd gebouwd tussen 1200 en 1225 als poortgebouw van de Antwerpse burcht. Het huidige gebouw beslaat minder dan 5% van de oppervlakte van de oorspronkelijke burcht. Binnen de burcht bevonden zich belangrijke instellingen zoals de Vierschaar (de voormalige rechtbank op de hoek van de Mattenstraat), de Sint-Walburgiskerk (ook bekend als burchtkerk), het Bezaanhuis, het Reuzenhuis, de refuge van de Benedictijnerabdij van Affligem die ook als pastorij van de burchtkerk fungeerde (de laatste drie in de Mattenstraat), het Steen, de Werf en juist buiten de burcht de Vismarkt. Rond 1520, ten tijde van Karel V, werd het poortgebouw van de burcht grondig verbouwd en noemde men het voortaan 's-Heeren Steen. In 1549 schonk Karel V het gebouw aan de stad, die het tot 1828 in eigendom had. Van 1303 tot 1823 werd het gebouw als gevangenis gebruikt.[1] Er vonden soms ook terechtstellingen plaats, speciaal de geheime verdrinkingen van hervormingsgezinden in de jaren 1557-1565.[2] Vanaf 1823 diende het Steen als tehuis voor invalide soldaten. Nadat de overheid het gebouw in 1827 had opgeëist, werd het een jaar later aan een houtzager verkocht. In 1842 kocht de stad het gebouw echter weer terug.