Kasteel Moermond (Renesse)

Bouwgeschiedenis: Het eerste kasteel is een veelhoekige ringmuur met een grootste middellijn van 60 m. Op sommige plaatsen met een muurdikte van 160 cm. Het bevatte waarschijnlijk een donjon.Het eerste kasteel is in 1297 met de grond gelijk gemaakt.Vermoedelijk is in 1334 begonnen met de bouw van het tweede kasteel. Het tweede kasteel heeft op het zuidelijke punt van het huidige kasteel-plateau gestaan. Het veel kleiner dan het eerste kasteel. Het was een rechthoekige woontoren van 6 X 8 m.Voor 1513 werd begonnen aan herbouw van het derde kasteel. Hierbij werd gebruik gemaakt van stenen van het eerste kasteel en delen van het tweede kasteel. Het rechthoekige huis met arkeltorentjes zijn nog van het tweede kasteel. Bezitgeschiedenis: Het eerste slot dateert uit de eerste helft van de 13e eeuw. Toen, omstreeks 1230, bouwde Costijn van Zierikzee de eerste versie van kasteel Moermond op grond die hij had verkregen van Floris IV in ruil voor bezittingen in Zierikzee. De kleinzoon van Costijn, Jan van Renesse kreeg een diepgaand meningsverschil met de machtige edelman Wolfert van Borsselen, die ook Heer van Veere was. In 1296 was Floris V vermoord en vele edelen trachtten in de gunst te komen bij diens zoon Jan I, die zijn vader opvolgde. Jan van Renesse werd beschuldigd van een samenzwering tegen de nieuwe graaf en als gevolg daarvan werd zijn kasteel belegerd en later vernield.De bezittingen van Jan van Renesse kwamen ten slotte in handen van Witte van Haamstede, die een bastaardzoon van Floris V was.In 1340 liet Aernoud, de tweede zoon van Witte van Haamstede, de ruïne slopen en op vrijwel dezelfde plaats een tweede kasteel bouwen, waarbij veel sloopmateriaal opnieuw gebruikt werd. Tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten werd, in 1454, ook dit tweede kasteel verwoest.Jacob van Serooskerke kocht in 1513 de ruïne op. Hij en de volgende bewoners bouwden een nieuw kasteel juist ten noordwesten van de bestaande ruïne, en breidden het kasteel langzaam maar zeker verder uit. Rond 1800 was het slot al danig vervallen en werd het voornamelijk nog als opslagplaats gebruikt. Aan het begin van deze eeuw maakte de toenmalige eigenaar toch weer een begin met de restauratie. Het kasteel werd weer een fraai kenmerk in deze omgeving. De stormramp van 1953 bracht enorme schade aan het fraaie kasteeltje te weeg. Maandenlang heeft het kasteel tot een hoogte van bijna twee meter onder water gestaan. Er werd een stichting opgericht, tot instandhouding van het kasteel. Geholpen door de vereniging van Zeeuwse gemeenten werd het kasteel opnieuw gerestaureerd, waarna het aan diverse instanties werd verhuurd voor conferenties en congressen.