Kasteel Middachten

Middachten was strategisch gelegen aan de Veluwezoom temidden van moerassig land in een lus van de IJssel. Het wordt voor het eerst genoemd in 1190 als vrij goed van Jacobus de Mithdac. Everardus van Middachten, stamvader van alle latere Heren en Vrouwen van Middachten droeg de bezitting in het begin van de veertiende eeuw uit oogpunt van bescherming over aan Reinald Graaf van Gelre en ontving het van deze wederom in leen terug. Nadien vererfde het goed ook in vrouwelijk lijn. Het kwam zo in handen van de geslachten Steenre, Raesfelt, Reede, Bentinck en nu Ortenburg. Naast het kasteel met zijn voorburcht en zijn tuinen omvat het landgoed bossen en boerderijen. Alle tot het landgoed Middachten gehorende gebouwen zijn gemakkelijk te herkennen aan de rood-wit geschilderde luiken; rood en wit zijn de kleuren van het wapen van de familie van Middachten. Kasteel Middachten met zijn voorburcht was van oorsprong een in het water gelegen versterkt huis met dikke muren waarin de bewoners zich bij aanvallen van buitenaf veilig konden voelen. Dit is echter niet altijd het geval geweest, zoals onder andere in het jaar 1673 toen de Franse troepen zich al plunderend terugtrokken nadat Stadhouder Willen III (1650-1702) met behulp van het Spaanse en het Oostenrijkse leger Bonn veroverd had op de Fransen. Gezien de goede contacten tussen Godard van Reede (1644-1703) en Willem III hadden vooral Middachten en Amerongen te lijden van deze plunderingen. Amerongen was in bezit van de vader van Godard van Reede. Middachten was eigendom van zijn echtgenote Ursula van Raesfelt. Het door Jacob Roman en Daniel Marot in opdracht van de Koning-Stadhouder gebouwde paleis Het Loo was voor Godard van Reede en zijn vrouw Ursula van Raesfelt aanleiding om Jacob Roman en later ook Steven Vennecool opdracht te geven de verwoeste burcht Middachten te verbouwen. De binnenplaats van de middeleeuwse burcht werd omgebouwd tot een trappenhal, afgesloten door een rijk met stucwerk versierde koepel. Het in de jaren 1694-1697 ontstane bouwwerk is sindsdien niet meer wezenlijk veranderd. Wel heeft er door de eeuwen heen een aantal restauraties in het interieur plaatsgevonden die hun sporen hebben achtergelaten. De indeling van het onderhuis is meerder malen aan de eisen van de tijd aangepast.