Dom te Trier(D)

De Dom van Trier of de Sint-Petersdom is de kathedraal van Trier. Zij werd gebouwd door de Romeinse keizer Constantijn de Grote (306 -327), die in 326 begon met de bouw van: de Sint-Pieterskerk van Rome de Graf- en Verrijzeniskerk in Jeruzalem de Geboortekerk van Bethlehem de Dom van Trier Waarschijnlijk werd de kerk gebouwd op de plaats van het paleis van keizerin Helena, de moeder van Constantijn. Omtrent de Romeinse kerk doen twee theorieën de ronde: het geheel bestond uit een indrukwekkend complex van twee grote, naast elkaar liggende basilieken - waarvan de huidige Dom en de ernaast gelegen tegenwoordige (gotische) O.L. Vrouwekerk elk slechts de helft vormden! - in het midden met elkaar verbonden door een groot vierkant doopvont. sinds archeologische opgravingen in de periode 1992 – 1995 gaat men er vanuit, dat er sprake was van een ingewikkelder gebouwencomplex met meerdere basilieken (waarschijnlijk vier) die met elkaar verbonden waren door zalen en gangen (Zwischentrakte) en die tezamen een geweldige omvang hadden. In de tweede helft van de 4e eeuw werd het noordoostelijke deel van de oorspronkelijke kerk afgebroken en werd op de plaats van de huidige Dom een vierkant gebouw met een vieringtoren (met een hoogte van 45 m) neergezet. In het midden daarvan stonden 4 bijna 12 meter hoge granietzuilen, elk ca. 65 ton zwaar. Vóór het zuidwestelijke portaal van de huidige Dom ligt nog een deel van één van die zuilen, die al in de eerste helft van de 5e eeuw neergehaald zijn, in de verwarring van de grote Volksverhuizing. De kerk werd pas in de 6e eeuw door bisschop Nicetius met hulp van “Italiaanse bouwers” hersteld. Met Pasen 882 werden tijdens een inval van de Noormannen de kerken van het Domcomplex in brand gestoken. Onder het bewind van bisschop Egbert (977-993) begon men met een renovatie, die niet werd voltooid. Aartsbisschop Poppo van Babenberg (1016-1047) voltooide deze renovatie. Bovendien kreeg de Dom toen zijn thans nog bestaande westbouw: een absis en twee Romaanse torens, met op de uiterste hoeken ronde trappentorens. Op het einde van de 12e eeuw werd het oostkoor uitgebouwd. Bij de altaarwijding op 1 mei 1196 werd de reliek van de Heilige Rok in het hoofdaltaar ingemetseld. In de 14e eeuw werden de Trierse aartsbisschoppen ook keurvorst. Trier werd de hoofdstad van het keurvorstendom tot ca. 1800. In het begin van de 16e eeuw werd de zuidwestelijke toren verhoogd om boven de St. Gangolf aan de Grote Markt uit te blijven steken. In de 18e eeuw werd aan het oostkoor de zgn. Heiligdomskamer gebouwd: een barokke kapel waar de Heilige Tuniek werd opgehangen in een zilveren schrijn. Om vanuit de kerk deze schrijn te kunnen zien werd boven het altaar de oostelijke wand doorbroken. De omranding van de opening werd met veel barok beeldhouwwerk versierd. De Dom van Trier staat sinds 1986 op de Werelderfgoedlijst van het UNESCO