582 keer bekeken
0
Camera obscura
Camera obscura
Het duister lonkt heel onverwacht
en voordat ik het weet
verleid mij plots een sterke kracht
Het lijkt wel een magneet
Het duister trekt mij naar zich toe
Is dit wel wat ik wil?
Ik ga vanzelf als ik niets doe
Mijn voeten staan niet stil
Het duister heeft iets dat mij trekt
Mijn hart klopt in mijn keel
Ligt er misschien iets toegedekt?
Verwacht ik niet te veel?
Ik voel me bang, ik voel me naar
Ik voel me hier alleen
Misschien ben ik wel in gevaar
Waar leidt dit duister heen?
Waarom heb ik zo dom gedaan?
Het maakt me echt niet blij
Het duister trekt me dan wel aan
maar het belazert mij
Ik vlucht naar buiten, naar het licht
Hier voel ik mij weer vrij
Hier is het mooi, hier heb ik zicht
Hier voel ik mij weer blij
Ik zie weer mensen om mij heen
De rust keert langzaam weer
Niet langer voel ik mij alleen
Dit licht smaakt echt naar meer
Leer mij te lopen in Uw licht
Met hart en ziel op U gericht
Dan voel ik vrede in mijn hart
Geen duisternis die mij verwart
admirer of the Architect
Alle rechten voorbehoudenMeer info tonen
Opmerkingen