Inimaginable

Bijna twee jaar zijn we nu op Mallorca. Toen we hier aankwamen plaatsten ze mijn oudste dochter Bo, vanwege haar leeftijd, een klas hoger als die ze in Nederland zat. Ik was het daar helemaal niet mee eens maar dat was de 'wet'. Een school met catalaans als voertaal en spaans en engels als bijtalen. Ik zei tegen Bo dat ze er dan maar rekening mee moest houden dat ze een keer bleef zitten, op zich kon ze zichzelf wel daarin vinden. Van de 5e ging ze over naar de 6e (hier hanteren ze nog het oude klassensysteem). Maar halverwege het 6e jaar leek het er toch op dat ze bleef zitten. De juf had mij dit gemeld en Bo en ik konden ons daar allebei in vinden. Tot een week voor het einde van het schooljaar, de juf was om, Bo deed het zo goed dat ze toch maar naar de middelbare school moest! Jeetje, dat was even schrikken, ik was blij, supertrots en bang. Bang omdat ze dan ineens zo groot was... De foto is van haar afscheidsoptreden op school, geweldige muziek en dans van een heel enthousiaste klas met Bo (met bril) als stralend blond middelpunt. Een klas overgeslagen, 3 vreemde talen en toch doorstomen! Viva Bo! ;)