mystery light

Dank je Tom, fijn compliment dat goed doet. Groet, Wil

De patiente die vanwege haar uitputtingstoestand met de rolstoel door een verpleger zonder gezicht, laat staan een naam, naar de psychiater werd gebracht , stond op het moment van de foto in de gang te wachten tot de psychiater haar binnen zou gaan roepen. Het zou niet lang meer duren voordat ze aan de beurt was. Haar hart klopte, nou ja, beter gezegd, het bonsde haar in de keel, ja zo heftig, dat het leek alsof het eruit wilde. Zodadelijk zou ze moeten gaan praten over terugkeer naar huis terwijl ze de begerige blikken van haar stiefvader alweer voor zich zag. Zou ze zodadelijk erover durven beginnen ...!? Een koud straaltje zweet zocht een weg naar beneden toen de deur met een piepend geluid eindelijk openging.

Daar staat hij dan. De man die haar redding zou moeten brengen. Zij schrikt en voelt hoe haar lichaam compleet afsluit. Hij is het jongere spiegelbeeld van de man die zij haat. Stil kijkt hij haar aan. De jaren hebben op hem nog geen vat gehad. Het enige dat nog lijkt te werken is haar geest. Maar echt helder denken lukt niet meer.

Goed geheugen Pim, De foto is bedoeld als intro naar een nieuwe serie bewerkingen. Groet, Wil

Dank je wel Rein, idd wat moet je zonder groothoek in dit soort locaties... gr, Wil

Hoi Jaap, dank je voor het compliment, Gr, Wil