little miss lost...

Zo klein in deze grote wereld. Kleine meid van ruim twee. er is zo veel te ontdekken en daarom laat je je moeders handen los. Je rode laarsjes gingen wandelen, wandelen in het bos en jij, jij rende achter ze aan. Over het goudgele blad tussen de varens door. Tot je na een tijdje stopte. Kleine meid En keek om je heen. Waar was je moeder gebleven? kleintje waar ben je nu Little miss lost.. Op je rode laarsjes. Daar midden in het bos. Je huilt dikke tranen kijkt angstig in het rond. En roept om je moeder. Maar je moeder heeft je in de gaten. Komt eraan met spoed, Ze heeft je ruimte om te ontdekken gegeven Zodat jij leert te gaan. Veilig verkennen binnen de grenzen, De ruimte die je krijgt Wordt steeds een beetje meer Je grenzen gaat verleggen Tot je als zelfstandige kunt leven En your no longer be lost in this big world… een oude zwart-witfoto van mezelf als uk van twee heb ik gefotografeerd uit m'n fotoboek. deze heb ik in een al bewerkte bos foto van mezelf geplaatst en ingekleurd... best leuk. goed genoeg wat mij betreft om jullie te laten zien. allen een fijne zondag en de hartelijke groeten van Pippah.