Light: she who remembers

In dit werk onderzoek ik niet het licht als fenomeen, maar als frequentie van her-innering. Het licht in deze foto is geen reflectie van de zon. Het is een transmissie — een innerlijke bron die zichtbaar wordt wanneer we ons herinneren wie we werkelijk zijn. De aureool staat voor dat moment van herinnering: wanneer je weet, zonder woorden. De vleugels symboliseren het terugvinden van je essentie, je vermogen om boven het zichtbare uit te stijgen. De stof op haar huid vangt het licht zoals onze cellen zielservaringen dragen. Dit beeld is een portret van ontwaken. Mijn werk draait om deze lagen. Als spiritueel fine art kunstenaar werk ik met licht, niet alleen als belichting — maar als taal van de ziel. Ik gebruik fotografie om het onzichtbare zichtbaar te maken. Voor mij is “light” niet alleen iets wat je ziet. Het is iets wat je herkent. En soms, heel even, vang je het in beeld.