de waterral en de snoek.

De reiger viste met groot gemak, een dood snoekje uit het wak. Deze prooi stonk naar rotte vis, toch was hij blij met deze dis. Een mooi plaatje was mijn gedachten, maar de reiger stond op afstand te wachten. Uit het riet een ral opgedoken, waarschijnlijk had hij de vis geroken. Zodra de ral in de snoek ging pikken, begon mijn sluiter snel te klikken.