Nooit meer....

Ik ben geen dichter maar dit is het gedicht dat ik heb geschreven nadat mijn liefste maatje Bono is komen te overlijden in augustus afgelopen jaar. Hij is waarschijnlijk 19 jaar geworden en ik heb het voorrecht gehad om 13 jaar lang van zijn gezelschap te mogen genieten. Bono voelde precies aan hoe ik me voelde. Als ik verdrietig was kwam hij mij troosten net zolang totdat ik weer wat blijer werd. Hij had moeite op de momenten dat hij mij moest gaan delen . Eerst met Ad mijn vriend maar dat kwam na een poosje goed, daarna met Knorretje onze poes. Helaas zijn zij nooit maatjes geworden. Ik mis Bono nog steeds ondanks dat we nu een andere lieve kater uit het asiel er bij hebben. Bram die eigenlijk minstens zo lief is. Wij zijn in augustus op de terugweg van vakantie door het pension gebeld dat Bono plotseling erg ziek was geworden en we zijn hem dan ook gelijk bij terugkomst op Schiphol op gaan halen. Ik schrok me echt een ongeluk, wat zag hij er slecht uit. Hij had ook nog eens een hoektand door zijn lip en hij had een luchtweg infectie. Meteen naar de dierenarts dus. Het was zondag dus we hadden een vervanger. Die constateerde dan die infectie en heeft een stuk van zijn lip weggeschroeid. Gelukkig knapte Bono daar wel van op, maar hij bleef sloom, kortom het was Bono niet. Op dinsdag toch naar onze eigen dierenarts. Bono moest blijven na een aantal tests werd nierfalen geconstateerd. Wat een afschuwelijke ziekte is dat. Bono moet dit al maanden gehad hebben, maar we hebben nooit iets aan hem gemerkt. Ja hij plaste meer maar wij dachten dat dat door de plastabletten was omdat ivm zijn hartkwaal Bono weer meer vocht was gaan vasthouden. Helaas is Bono op zondagochtend overleden. Zaterdagavond hebben we hem nog gezien waar ik hem had verteld dat het goed was, dat hij mocht gaan. Nu resten er gelukkig nog de mooie en fijne herinneringen aan hem. Ik ben blij dat hem verder lijden gespaard is gebleven. Nierfalen is een ziekte waarbij het lichaam zichzelf vergiftigd en het kan snel en hard toeslaan. Heels soms is er een kans dat een kat met medicijnen en een dieet nog een paar redelijke jaren kan hebben, maar meestal is dat niet het geval.