klaartje vertelt

gister een mooie wandeling naar klaartje. eerst kwam ik kapitein eenoog en zijn spiegelbeeld tegen de kat was aan het drinken uit de plas. een winterkoninkje vloog snel weg maar een kwikstaart bleef mij vrolijk gedag zeggen. onderweg schrok ik me sleets rot van de wegvliegende watersnippen uit de slootkant. maar opeens maakt dat plaats voor verwondering wat vliegt daar weg voor mijn voeten het heeft een bruine schutkleur ik had hem echt niet gezien op het slootvuil hij gaat een kamp verder op weer zitten het is een grote uil ik denk een velduil hij zit niet ver weg maar kan hem niet zien natuurlijk verkeerde lens op de camera 80 mm is te kort en de 300 licht thuis en de verrekijker zit in mijn fietstas wel mooie foto's van de ondergaande zon alle ganzen verjaagt die het gras bij ons zo lekker vinden dat is niet de bedoeling dat zij het gras opeten op de terugweg werd ik blij verast door de roep van een paar overvliegende wulpen