"ik had nog zo gezegt"... zei meneer merel

Waar heb jij nou weer gezeten... Je lijkt wel ontploft je veren snisteren alsof je door de bliksem geraakt bent…. zij mier met een zeer verbaasde blik tegen juffrouw merel. Nou…eh… Tsja, meneer merel had het nog zo vaak tegen mij gezegd als je bij de weide eventjes uitrust op het schrik draad… raak dan niets aan wat in contact staat met de grond. Maar ik zag een sappig hapje op een lange grashalm nét naast de draad, en dat kon ik toch niet laten lopen, tenminste dat dacht ik en voor ik er bij stil stond wat ik eigenlijk deed hapte ik de smakelijke hap van de halm en toen… KLAABENGGGG!!! Ik kreeg me een optetter van hier tot Tokio van dat schrikdraad. En voor ik het wist zat ik versuft op de grond. m’n snavel deed zeer en al wat ik proefde, was de smaak van een geroosterd naar barbecue smakend vleeshapje in plaats van een vers fris sappig hapje. En bij het kijken naar m’n verenpakje kan ik wel janken, alles zit in de war ik lijk wel een plumeau. Mier stroopte z’n mouwen op… Kop op juffrouw merel even recht zitten we gaan samen die veertjes weer goed leggen oké? Je bent in no-time weer even glad als voorheen…. 