Sluw vosje

Bij ons in de omgeving zijn de vossen erg schuw en je ziet ze zelden, en als je ze een keer ziet is het bijna alleen in de schemer uurtjes. Soms heb je geluk als je bij de eerte ochtendzon de bosranden afspeurt, waar ze dan heerlijk in het zonnetje liggen. Dit vosje met beschadigd rechter oor herkende ik, vorig jaar had ik hem als welpje op de foto gezet samen met drie broertjes of zusjes. De andere drie welpen zijn in de buurt van het hol gebleven en waarschijnlijk vrouwtjes, de jonge rekels worden verdreven en zoeken een nieuw leefgebied, zo ook dit vosje. Ik loop door een greppel als ik hem in de bosrand in het zonnetje zie slapen en ga gelijk plat op mijn buik in het gras liggen, maar het is al te laat, hij heeft me al gezien. Twee foto's kon ik nog schieten voordat hij in de onderbegroeing verdwijnt.